Για την Πρωτοβουλία Αντίστασης στα Χανιά

Χωρίς αυταπάτες στο μονόδρομο της μαζικής λαϊκής αντίστασης

Στα δύο χρόνια από τότε που συγκροτήθηκε στα Χανιά η Πρωτοβουλία Αντίστασης, η αντιλαϊκή επίθεση απόκτησε σαρωτικό χαρακτήρα για το σύνολο των λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων και ήδη ο κόσμος της δουλειάς ζει σε συνθήκες βαθειάς φτώχειας με την επίσημη ανεργία κοντά στο 25% και αναμένει ακόμη χειρότερα μετά και την ψήφιση πριν λίγες μέρες του ληστρικού προϋπολογισμού και του 3ου κατά σειρά μνημονίου.

Η νεολαία βγαίνει στη ζωή με ρημαγμένο το τοπίο των κατακτήσεων ενός ολόκληρου αιώνα. Μετά από πανάκριβες σπουδές αντικρίζει ένα τοπίο ανεργίας στο 50% έως 55% στους νέους, με μισθούς 400 ευρώ για όποιους βρουν δουλειά και με το όποιο κράτος πρόνοιας να έχει αποψιλωθεί για να γιγαντωθεί παράλληλα το κράτος του χωροφύλακα του εκφασισμού και της φοροληστείας.
Σ’ αυτό το έδαφος και ακριβώς για την πιο ωμή υποστήριξη της αντιλαϊκής πολιτικής ακόμη και με εγκλήματα και ανοικτή φασιστική τρομοκρατία γεννιέται και επιστρατεύεται από το σύστημα ακόμη και το φασιστικό μόρφωμα της Χ.Α.
Είναι γεγονός πως η στρατηγική επίθεση του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού παγκόσμια που πατάει στην ανατροπή των συσχετισμών σε βάρος των λαών εξελίσσεται αδιάλειπτα από τη δεκαετία του 70. Στη χώρα μας από το 1985 με σαφήνεια το ΠΑΣΟΚ της λεγόμενης αλλαγής του Ανδρέα αρχίζει να συκοφαντεί τα ρετιρέ και τους δημόσιους υπάλληλους και συνολικότερα τον κόσμο της δουλειάς με το προκλητικό για τους εργαζόμενους σύνθημα «καταναλώνουμε περισσότερα απ’ όσα παράγουμε…»
Έκτοτε η εργατική τάξη της χώρας (ντόπιοι και ξένοι εργάτες) έχουν παράξει τεράστιο πλούτο. Μαζί με τους ντόπιους τη δεκαετία του 90, εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες ξεζουμίστηκαν ή και θάφτηκαν στα μπετά των μεγάλων έργων της φούσκας, της μίζας και της μεγάλης ιδέας της ολυμπιάδας αργότερα. Αλίμονο εκείνα τα χρόνια σ’ αυτούς που αμφισβητούσαν την κοσμογονία του ευρωμονόδρομου και πάλευαν ενάντια στο ξεκλήρισμα της αγροτιάς από την ΚΑΠ ή επιχειρούσαν να αμφισβητήσουν την ολυμπιακή ιδέα. Τα επιτελεία των ΕΟΚανθρώπων ήξεραν καλά να υπηρετούν την πλουτοκρατική ολιγαρχία που συσσώρευε τον πλούτο για να τον επενδύσει στη χλιδή και στις τράπεζες και σε ασφαλή ακίνητα του Λονδίνου, της Ελβετίας και ποιος ξέρει που αλλού.
Οι κυβερνήσεις του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης του λαού έφτασαν να δίνουν τη χώρα ξανά και ξανά σαν ορμητήριο ενάντια σε γύρω λαούς, ευελπιστώντας στην εύνοια των ιμπεριαλιστικών αφεντικών. Όμως μ’ όλη αυτή την εξόχως αντιλαϊκή και αντιδραστική πολιτική φτάσαμε στο σημείο όχι της ισχυρής Ελλάδας του Σημίτη, αλλά στην Ελλάδα της υπερχρέωσης της παραγωγικής αποσυγκρότησης και της βαθειάς φτώχειας και ανεργίας πλέον για τον κόσμο της δουλειάς. Όχι. Ο κόσμος της δουλειάς και του μόχθου που συνεχίζει και σήμερα να παράγει στα χωράφια, στα εργοστάσια, στα ξενοδοχεία και όπου αλλού του δοθεί δουλειά, ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ. Ήταν πέρα για πέρα σωστό αυτό το κεντρικό σύνθημα της Πρωτοβουλίας Αντίστασης που έδινε το στίγμα της παρέμβασής της στις λαϊκές αντιστάσεις των δύο τελευταίων χρόνων. Εξίσου σωστό είναι σήμερα ν’ αρνηθούμε τις ΕΟΖ (ειδικές οικονομικές ζώνες) της εξαθλίωσης και της ανελέητης εκμετάλλευσης του μόχθου των εργαζόμενων και κάθε λογής πλούτου της χώρας. Η λεγόμενη ανταγωνιστικότητα και το φιλικό περιβάλλον για επενδύσεις προϋποθέτει την εξαθλίωση του λαού μέσα από την ισοπέδωση των δικαιωμάτων του και όπου έχει γίνει (Βαλκάνια, Ασία και αλλού) φέρνει κέρδη στο κεφάλαιο μα στους λαούς εγκαθιστά μόνιμα τη φτώχεια, τη δυστυχία και την άγρια εκμετάλλευση.
Είναι φανερό πως στην κλιμακούμενη σύγκρουση του κεφαλαίου – ιμπεριαλισμού με τον κόσμο της δουλειάς την πρωτοβουλία των κινήσεων κάθε άλλο παρά την έχει ο κόσμος της δουλειάς. Όμως η άγρια αντιλαϊκή επίθεση έχει ήδη αποκαλύψει μια σειρά αλήθειες για τη φύση και το χαρακτήρα του συστήματος και της πολιτικής του. Βέβαια παρότι ο λαϊκός ξεσηκωμός ιδιαίτερα μέχρι τον περασμένο Φλεβάρη έκανε το λαϊκό παράγοντα υπολογίσιμο, ωστόσο ελέω αριστεράς της εκλογολαγνείας και του κυβερνητισμού τα επόμενα αναγκαία βήματα συγκρότησης των λαϊκών αντιστάσεων δεν έγιναν. Έτσι οι εργαζόμενοι δεν έχουν αποκτήσει ακόμη την ευκαιρία να εμπιστευτούν αποφασιστικά και χωρίς άλλες αυταπάτες μέσα από τα γεγονότα τη δύναμη του μαζικού τους αγώνα. Αντίθετα η χρόνια αποσυγκρότηση του μαζικού λαϊκού κινήματος των εργαζομένων και της νεολαίας αποκαλύπτεται τραγικά όσο ξεδιπλώνεται η άγρια αντιλαϊκή επίθεση. Άλλωστε όπως είπαμε η επίθεση πατάει σ’ αυτή την αποσυγκρότηση και την ανατροπή του συσχετισμού που κατέκτησαν οι λαϊκές μάζες παγκόσμια όταν το κίνημά τους απέκτησε ταξικό επαναστατικό προσανατολισμό και έγινε απειλή για το σύστημα. Γιατί έχει ιστορικά αποδειχθεί πως μόνο όταν το κίνημα των μαζών συγκροτείται ταξικά έξω από αυταπάτες για τη φύση του καπιταλισμού – ιμπεριαλισμού, μόνο τότε γίνεται απειλή και μπορεί να αναγκάσει το σύστημα σε υποχωρήσεις.
Είναι φανερό πως όσο η αντιλαϊκή επίθεση ξεθεμελιώνει τις κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα αγώνων, αλλά τόσο δυσκολεύει η αναγκαία ανασυγκρότηση του μαζικού λαϊκού κινήματος. Από την άλλη η λαϊκή οργή φουντώνει συνεχώς, το σύστημα λόγω κρίσης και αδιεξόδου θυσιάζει συμμαχίες με μεσοστρώματα, ενώ ιδιαίτερα στη νέα γενιά (και όχι μόνο) δεν αφήνονται πολλά περιθώρια για αναμονές από τον καπιταλισμό. Το τοπίο σίγουρα είναι ρευστό – αντιφατικό και ταυτόχρονα ολοένα και πιο οδυνηρό και επικίνδυνο για τη ζωή των εργαζόμενων και της νεολαίας.
Ο εκφασισμός της πολιτικής του συστήματος, μέρος της οποίας είναι η τάχα αντισυστημική Χ.Α….. καλά κρατεί. Ταυτόχρονα η απειλή ακόμη και πολεμικής εμπλοκής μετά και το σφιχταγκάλιασμα της ξενόδουλης αστικής τάξης με το δολοφονικό Ισραήλ και το σφίξιμο των αλυσίδων της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης γίνεται υπαρκτή όσο ποτέ. Η Σούδα έγινε για άλλη μια φορά ορμητήριο με τον πιο ελεεινό και βρώμικο τρόπο για την καταστροφή και κατοχή της Λιβύης από τους αμερικανονατοϊκούς πρόσφατα, ενώ στην κλιμακούμενη ένταση στη νοτιοανατολική Μεσόγειο το ασφυκτικό πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης που εγκαθιστά η αστική τάξη λογαριάζει τη χώρα δεδομένη τουλάχιστον σαν ορμητήριο, αλλά και ότι άλλο ζητηθεί.
Δε μας αφήνει λοιπόν καμιά πολυτέλεια το σύστημα να κοιτάμε τη «δουλειά μας» και «τα παιδιά μας» και ν’ αδιαφορούμε για τις πολιτικές εξελίξεις και για όλα αυτά που συμβαίνουν. Αντίθετα αν νοιαζόμαστε για τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας έχουμε χρέος Ν’ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ! Ας νοιαστούμε λοιπόν συλλογικά και αποφασιστικά και στην πόλη μας γι’ αυτό μας το χρέος χωρίς εκλογικές αγωνίες ή αυταπάτες για εύκολες λύσεις μέσω της όποιας αριστερής τάχα κυβέρνησης που κοντεύει να προκύψει άκοπα μάλιστα και χωρίς πολλά – πολλά απλά με την ψήφο μας.
Ας δούμε τη δύσκολη πραγματικότητα όπως ακριβώς είναι γιατί αυτό είναι όρος για να μπορέσουμε να την ανατρέψουμε. Οι συσχετισμοί και τώρα και πάντα διαμορφώνονται στους δρόμους με οργάνωση μαζικού κινήματος και με αιτήματα που συγκροτούν τον κόσμο της δουλειάς απέναντι στον αντίπαλο με τον οποίο η σύγκρουση είναι έτσι κι αλλιώς δεδομένη και σ’ εξέλιξη. Κάποιοι αντί να υπηρετούν το λαό σ’ αυτή τη σύγκρουση με το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης ζωγραφίζουν διαχειριστικά σχέδια για την κρατικοποίηση των τραπεζών, καλλιεργούν αυταπάτες για το ευρώ ή τη δραχμή και στο βάθος αγωνιούν για κυβερνήσεις, βουλευτικά έδρανα ή έστω δημοτικούς συμβούλους.
Ο λόγος που επιχειρούμε σήμερα μ’ ένα πιο αποφασιστικό τρόπο την ανασύσταση και όσο το δυνατόν τη διεύρυνση της Πρωτοβουλίας Αντίστασης στην πόλη μας, είναι γιατί έχει γίνει πια ξεκάθαρο πως με τέτοιες αντιλήψεις όχι μόνο δε χωράμε σε άλλες υπαρκτές τάχα αριστερές συγκροτήσεις, αλλά αντίθετα με το δρόμο που έχουν πάρει δυσκολεύεται συνεχώς ακόμη και η πάντα επιδιωκόμενη από μας κοινή δράση μαζί τους. Δε θα αργήσουν να φανούν ίσως και τραγικά τα αποτελέσματα μιας σειράς αυταπατών όμως οι αγωνιστές που συμφωνάμε στην αντίληψη του παραπάνω πλαισίου, δε πρέπει να χάνουμε χρόνο.
Να ξεπεράσουμε άμεσα όσες από τις αδυναμίες μπορούμε για να παρέμβουμε πιο αποτελεσματικά στις υπαρκτές αντιστάσεις των εργαζομένων και της νεολαίας στην πόλη μας. Να μη σκιαχτούμε που είμαστε κατ’ αρχήν λίγοι. Μέσα από την Πρωτοβουλία Αντίστασης αλλά και τη Ταξική Πορεία όπως και την επιτροπή κατά των βάσεων και της εξάρτησης παλιότερα, έχουμε δώσει το στίγμα μια αγωνιστικής, ταξικής, αντιιμπεριαλιστικής φωνής στην πόλη και πολύς κόσμος μας παρακολουθεί με ενδιαφέρον και συμπάθεια. Ζητούμενο για μας είναι να μπει πολύ περισσότερος κόσμος σε κίνηση, αφού θα έχουμε συμβάλλει δρώντας χωρίς καθυστέρηση να εμπιστευτεί την άποψη για το μονόδρομο της μαζικής αντίστασης.
Η πανελλαδική συγκρότηση του πολιτικού και κινηματικού δικτύου μέσα από την Π.Α.Α.Σ., μας δίνει σήμερα καλύτερα πολιτικά φόντα για την προσπάθειά μας. Οι αγωνιστές της Πρωτοβουλίας Αντίστασης στα Χανιά έχουν όχι μόνο να πάρουν μα και να δώσουν στο χρήσιμο και ελπιδοφόρο εργαλείο της Π.Α.Α.Σ. Η Πρωτοβουλία Αντίστασης των Χανίων μ’ αυτή την προσπάθεια ανασύστασής της γίνεται ήδη κομμάτι αυτού του πανελλαδικού δικτύου που προσπαθεί να συγκροτήσει η Π.Α.Α.Σ. μιας και ήδη έχει κατεκτημένο ένα ανάλογο πλαίσιο συμφωνίας και δράσης.
Είμαστε σίγουροι παρά τις δυσκολίες και τους αρνητικούς συσχετισμούς πως ο λαός μας δε θα πάψει ν’ αντιστέκεται. Επίσης πως συνολικά οι λαοί δε θ’ αργήσουν παρά τις αυταπάτες (που δε θα εκλείψουν) ν’ ανακαλύπτουν ολοένα και περισσότερο μέσα από τις αντιστάσεις τους την πραγματικότητα της αγεφύρωτης σύγκρουσης με τον κόσμο του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Ας υπηρετήσουμε λοιπόν συλλογικά μέσα από την Πρωτοβουλία Αντίστασης και την Π.Α.Α.Σ. με τον πιο αποφασιστικό τρόπο το δίκιο και τις αντιστάσεις του λαού μας.
Ταυτόχρονα μέσα απ’ το δυνάμωμα των λαϊκών αντιστάσεων και της διεκδίκησης του δίκιου απ’ τον κόσμο της δουλειάς γεννιούνται και δυναμώνουν οι διάφορες μορφές της γνήσιας λαϊκής και αγωνιστικής αλληλεγγύης. Της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς και της αξιοπρέπειας που δεν έχει καμιά σχέση με την υποκριτική και τη δόλια δράση των φασιστών της Χ.Α., του Σόρος, των διαφόρων ΜΚΟ και της εκκλησίας. Είναι και αυτό ένα κεφάλαιο που χρειάζεται άμεσα σοβαρή και αποφασιστική συζήτηση, αντιπαράθεση, αλλά και έμπρακτη δράση στο πλαίσιο της αντίληψης που υπερασπιζόμαστε… Εμείς θεωρούμε πως τα δικαιώματα στη δωρεάν υγεία, παιδεία, το δικαίωμα στην ασφάλιση και τη σύνταξη, καθώς και το δικαίωμα για ένα αξιοπρεπές εισόδημα είναι αναφαίρετα ζητήματα ζωής για τον κόσμο της δουλειάς και πρέπει να τα υπερασπιστεί πάση θυσία και να τα ξαναδιεκδικήσει εφόσον του αφαιρούνται ανατρέποντας ξανά τους αρνητικούς συσχετισμούς και τη βάρβαρη επίθεση. Ο κόσμος της δουλειάς δικαιούται να ζει αξιοπρεπώς απ’ τη δουλειά του και δεν είναι υπεύθυνος για την ανεργία. Αλίμονο αν ο εργαζόμενος που παράγει όλο τον πλούτο αποδεχθεί να παγιωθούν στη χώρα οι ουρές των συσσιτίων ή τα αντίσκηνα των ΜΚΟ αντί για νοσοκομεία που παρέχουν δωρεάν υγεία και όχι βέβαια με εισιτήρια εισαγωγής.
Σ’ αυτή την πόλη παρά πολλοί εργαζόμενοι, νεολαίοι και απλοί άνθρωποι του μόχθου ξέρουν πως είμαστε ειλικρινείς και τίμιοι. Ας δείξουμε στον εαυτό μας και σ’ όσο το δυνατό περισσότερους πως μπορούμε να είμαστε και πιο αποτελεσματικοί σ’ αυτό που παλεύουμε. Ας συμβάλλουμε για ν’ αποκαλυφθεί μαζικά πως η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, η ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ, ο ΑΓΩΝΑΣ και η σύγκρουση με το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης είναι όχι μόνο μονόδρομος αλλά και αποτελεσματικός δρόμος για την υπεράσπιση της ζωής και του δίκιου μας…
• Ν’ αντισταθούμε αποφασιστικά στη βαρβαρότητα του συστήματος και να διεκδικήσουμε πρωτίστως δουλειά με δικαιώματα για όλους, αλλά και ταμείο ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις για όλο το διάστημα της ανεργίας και τα βασικά δικαιώματα ζωής για τους ανέργους.
• Μισθούς και μεροκάματα για να μπορούμε να ζούμε απ’ τη δουλειά μας και πάλη για τη δυνατότητα συλλογικής διεκδίκησης κόντρα στην προσπάθεια διάλυσης κάθε έννοιας συνδικαλισμού.
• Να υπερασπιστούμε και να διεκδικήσουμε κόντρα στον εκφασισμό το δημοκρατικό μας δικαίωμα να διαδηλώνουμε χωρίς αστυνομοκρατία - χημικά και απαγορεύσεις, να απεργούμε και να εκφραζόμαστε ελεύθερα στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και τις σχολές και στις γειτονιές μας.
• Να αγωνιστούμε με γέφυρα φιλίας τους μετανάστες με τους γύρω λαούς ενάντια στον ιμπεριαλισμό που ρημάζει χώρες, ξεριζώνει απ’ τον τόπο τους ανθρώπους της δουλειάς και απειλεί επικίνδυνα την ειρήνη και τη ζωή όλων μας.
• Να παλέψουμε για να πάψουν να χρησιμοποιούνται οι βάσεις και να φύγει αυτός ο καρκίνος απ’ τον τόπο μας.
• Να παλέψουμε για να φύγει η Τρόικα και να σπάσουμε τα κάθε λογής δεσμά της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης.

17 Νόέμβρη 2012 - Πάτρα

Με απόφαση φοιτητικών συλλόγων έγινε και φέτος η τριήμερη κατάληψη του χώρου του "Παραρτήματος" στην Πάτρα.
Εκεί που 39 χρόνια πριν ο λαός και η νεολαία της Πάτρας συμμετείχε στη δικιά του εξέγερση ενάντια στην Χούντα.
Το προηγούμενο διάστημα μέλη των οργανώσεων που συμμετέχουν στην ΠΑΑΣ βρέθηκαν και συζήτησαν με κόσμο για την συγκρότηση του μπλοκ αλλά και της ίδιας της Συνεργασίας με αφορμή τις κινητοποιήσεις το τριήμερο του Πολυτεχνείου.
Με τραπεζάκι και προκήρυξη η Πρωτοβουλία λειτούργησε μέσα στην κατάληψη και το απόγευμα του Σαββάτου συμμετείχε στην μαζικότατη (4000 κόσμου) διαδήλωση με πανό και συνθήματα.
Το όργιο καταστολής και τα χημικά στο πίσω μέρος της πορείας (που ήταν και το μπλοκ της ΠΑΑΣ) ξεκίνησε με αφορμή μερικές πέτρες σε μια τράπεζα στην Όθωνος & Αμαλίας κοντά στο αγγλικό προξενείο. Ομως αυτό δεν έφτανε και η δυνάμεις καταστολής χτύπησαν και στην αρχή της Γούναρη όπου τα μπλοκ ΣΕΚ, ΠΑΑΣ και ΕΕΚ χτυπήθηκαν με χημικά. Το μπλοκ τις ΠΑΑΣ διαλυμένο ανασυγκροτήθηκε λίγο πιο πάνω και συνέχισε να πορεύεται με τα υπόλοιπα μπλοκ προς το μνημείο του Νίκου Τεμπονέρα .

Όταν η πορεία έφτασε στην Κορίνθου, για να καταλήξει στο Παράρτημα, τα ΜΑΤ (λόγο κάποιων "ζορό" που τα έβαλαν με μια κάμερα) χτύπησαν ξανά! Τα χημικά έπεφταν στον κόσμο (ένας 19χρονος είναι σοβαρά στο νοσοκομείο με το μάτι του να κινδυνεύει από δακρυγόνο που δέχθηκε), στα πανό αλλά και στις βιτρίνες των καταστημάτων με αποτέλεσμα η ατμόσφαιρα να γίνεται αποπνικτική, όμως ο κόσμος δεν έβγαινε από το δρόμο και ξαναμπήκε πίσω από τα πανό για να διαδηλώσει και να καταλήξει στο παράρτημα.
Η μαζικότητα της πορείας και η δυναμική της ήταν αυτά που έσπασαν τον τρόμο. Ο λαός και η νεολαία της Πάτρας εκδήλωσε τη οργή του απέναντι στην επίθεση της πολιτικής του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών. Η "Πρωτοβουλία" παρόλα τα χημικά και τα δακρυγόνα που έπεσαν στο μπλοκ της έφτασε στο τέλος της διαδήλωσης συγκροτημένα και έδωσε ραντεβού με συναγωνιστές για τη συγκρότηση και τη δράση της το επόμενο διάστημα.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στην μαρτυρική Γάζα στη Θεσσαλονίκη

Η Πρωτοβουλία για Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία, καλεί σε μαζική συγκέντρωση και διαδήλωση αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή αντίσταση και καταδίκης των σιωνιστών δολοφόνων, την Τρίτη 20 του Νοέμβρη στις 6:30μ.μ., στην πλατεία Αριστοτέλους, 

απέναντι από το Άγαλμα του Βενιζέλου. 

"Καταγγέλλουμε τα νέα εγκλήματα των στρατοκρατών του Ισραήλ.
Καλούμε τον ελληνικό λαό να καταδικάσει τις δολοφονικές ενέργειες  της ισραηλινής κυβέρνησης, την υποστήριξη που δίνουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στα ισραηλινά εγκλήματα καθώς  και την  στάση της ελληνικής κυβέρνησης που συνηγορεί στην εξόντωση του Παλαιστινιακού  λαού από το ισραηλινό στρατοκρατικό καθεστώς.
Καλούμε τον ελληνικό λαό να παλέψει μαζί με όλους τους λαούς για την  ήττα των ιμπεριαλιστών στο πολύπαθο χώρο της Μέσης Ανατολής αλλά και ευρύτερα. Πάλη που πρέπει να ενισχυθεί για να μπει φρένο στα σχέδια ξαναμοιράσματος του κόσμου και να διασφαλιστεί η ειρήνη στην περιοχή. Η ενίσχυση της αντιιμπεριαλιστικής – αντιπολεμιικής κατεύθυνσης στο λαϊκό κίνημα, γίνεται ολοένα και πιο αναγκαία.
Οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από προστάτες!" Από την ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας.

Άρχισε η εφαρμογή του 3ου μνημονίου! Χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο και την αυτοδιοίκηση!

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής κάτω απ’ τo επαίσχυντo τρίτο μνημόνιο και η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, με τον υπουργό Μανιατάκη που προτάθηκε απ’ τη ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη, προχώρησε στην εφαρμογή του. Πάνω από 700 εργαζόμενοι στους δήμους και πάνω από 2000 στην περιφέρεια οδηγούνται στη λαιμητόμο της απόλυσης! Συγκεκριμένα οι εργαζόμενοι αορίστου χρόνου της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, βρίσκονται άμεσα αντιμέτωποι με την απειλή της «διαθεσιμότητας» και στη πραγματικότητα της απόλυσης. 

Ταυτόχρονα και σε άλλους τομείς του δημοσίου προωθούνται απολύσεις, όπως στο υπουργείο Ανάπτυξης με πάνω από 100 απολύσεις, αλλά και σε όλα τα υπουργεία όπου κατ επιταγή της τρόικα καταργούνται οργανισμοί με αποτέλεσμα να πλεονάζουν οι εργαζόμενοι στους χώρους αυτούς. Στην εκπαίδευση προωθείται μια πρωτοφανής επίθεση με στόχο την αύξηση των μαθητών ανά τμήμα, με σύμπτυξη τμημάτων στα μέσα του Νοέμβρη, αδιαφορώντας πλήρως για τη ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης και τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών.

Ο προφανής στόχος των κυβερνητικών μέτρων είναι η δραματική μείωση του αριθμού των εργαζομένων στο στενό και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, πάνω από 150.000 είναι ο προβλεπόμενος στόχος, όχι βέβαια γιατί αυτή είναι η αναγκαία πραγματικότητα, αλλά γιατί αυτό απαιτούν οι δανειστές μας και αυτό απαιτεί το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο.

Η πρώτη επίθεση εκδηλώθηκε στο χώρο της αυτοδιοίκησης πρώτου και δευτέρου βαθμού. Οι διάφοροι τοπικοί «άρχοντες» δηλαδή οι δήμαρχοι άρχισαν να χύνουν δάκρυα για τους εργαζόμενους στη τοπική αυτοδιοίκηση. Τα δάκρυα αυτά είναι πραγματικά κροκοδείλια γιατί είναι οι ίδιοι που υπέγραψαν τις καταργήσεις των οργανικών θέσεων στους δήμους, είναι αυτοί που στήριξαν την εφαρμογή του νόμου «Καλλικράτης», που αποτέλεσε το άρμα πάνω στο οποίο πάτησε η σημερινή κυβερνητική πολιτική. Ακόμα πιο αστεία μοιάζει και η δήθεν αγωνία του περιφερειάρχη της Αττικής Σγουρού που πρωτοστάτησε όχι μία αλλά δεκάδες φορές για να εφαρμοστεί η άθλια αυτή πολιτική.

Σήμερα απ’ τη μια άκρη της χώρας έως την άλλη ξεπηδάνε εστίες αντίστασης. Σε όλους σχεδόν τους δήμους οι εργαζόμενοι ξεσηκώνονται, απεργούν, διαδηλώνουν και καταλαμβάνουν τους δήμους. Με όπλο την ενότητα τους και ξεπερνώντας τα όποια εμπόδια οι εργαζόμενοι παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους. Χαιρετίζουμε τις κινητοποιήσεις αυτές. 

Η Πρωτοβουλία για την Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία θα συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις στον αγώνα αυτό.

Για την επίθεση σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού

Καταγγέλλουμε τη νέα ισραηλινή και ιμπεριαλιστική

εγκληματική επίθεση σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού

Με μια «χειρουργική» επιχείρηση ακριβείας οι δυνάμεις της φασιστικής κυβέρνησης του Ισραήλ δολοφόνησαν το ηγετικό στέλεχος της Χαμάς, Τζαμπάρι και τον γιο του. Η ισραηλινή δολοφονία είχε σαν συνέχεια  νέες  στρατιωτικές επιθέσεις και βομβαρδισμούς  κατά του  παλαιστινιακού λαού στην Λωρίδα της Γάζας, που πυροδότησαν άμεσες αντιδράσεις στον παλαιστινιακό λαό αλλά γενικότερα και σ’ όλο τον αραβικό κόσμο.
Η εγκληματική ενέργεια του Ισραήλ, έρχεται να κλιμακώσει την ένταση στο χώρο της Μέσης Ανατολής σε μια στιγμή καθόλου τυχαία. Η επίθεση που οι Ισραηλινές δυνάμεις εξαπέλυσαν δεν θα μπορούσε να εκδηλωθεί αν δεν είχε πάρει το πράσινο φως απ’ τα γεράκια του  αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Και ενώ από τη μία συνεχίζει την  πολιτική της γενοκτονίας των παλαιστινίων στη λωρίδα της Γάζας, ταυτόχρονα συνδέεται  με  τη στρατηγική των ιμπεριαλιστικών επεμβατικών σχεδίων  στη Συρία και στο Ιράν.
Χαρακτηριστική ήταν η προκλητική δήλωση του εκπρόσωπου της αμερικάνικης κυβέρνησης, που δικαιολόγησε πλήρως τις δολοφονικές ενέργειες των σιωνιστών στο όνομα της «αυτοάμυνας»  του κράτους-τρομοκράτη στη Μέση Ανατολή. Όσο για τις δολοφονίες Παλαιστινίων η Ουάσιγκτον προτείνει ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση! Στο ίδιο μήκος κύματος, η Μέρκελ υποστήριξε το δικαίωμα «αυτοάμυνας» του Ισραήλ και ο «σοσιαλιστής» Ολάντ ζήτησε από τον Αιγύπτιο πρόεδρο να «ασκήσει επιρροή στη Χαμάς» για τον τερματισμό των εχθροπραξιών!
Την ίδια στιγμή η  ελληνική κυβέρνηση, όχι μόνο δεν καταδίκασε το νέο ισραηλινό έγκλημα, αλλά με δηλώσεις του υπουργείου Εσωτερικών  έδωσε κάλυψη στην ισραηλινή επιθετικότητα. Ενώ με προκλητική εντολή της απαγόρευσε, κλείνοντας το δρόμο με μια γιγαντιαία αστυνομική-τρομοκρατική επιχείρηση, στους δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές για την επέτειο του Πολυτεχνείου να πορευθούν μέχρι την ισραηλινή πρεσβεία. Πορεία που προγματοποιήθηκε τελικά μετά την υποχώρηση των αστυνομικών δυνάμεων απέναντι στην επιμονή των διαδηλωτών.
Τα εγκλήματα που γίνονται στη Μέση Ανατολή εκπορεύονται από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και πρώτα απ’ όλα τις ΗΠΑ. Στρέφονται αποφασιστικά ενάντια στους λαούς της περιοχής και προετοιμάζουν το έδαφος για πιο επιθετικές ενέργειες στον ευαίσθητο στρατηγικά αυτό χώρο. Τα όποια δήθεν κατευναστικά σχόλια προβάλλονται απο ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, Ε.Ε. κλπ, έχουν σαν στόχο να αποπροσανατολίσουν τις πραγματικές αιτίες της έντασης που δεν είναι τίποτε άλλο απ’ τη ιμπεριαλιστική πολιτική αυτών των δυνάμεων. Πολιτική που έχει δημιουργήσει εστίες πολέμου και απειλεί να σύρει την ευρύτερη περιοχή σε πολεμικές συρράξεις. Ο ρόλος των αμερικάνικων βάσεων στη χώρα μας, εντάσσεται στις κατευθύνσεις αυτές, που εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους και για το δικό μας το λαό.
Καταγγέλλουμε τα νέα εγκλήματα των στρατοκρατών του Ισραήλ.
Καλούμε τον ελληνικό λαό να καταδικάσει τις δολοφονικές ενέργειες  της ισραηλινής κυβέρνησης, την υποστήριξη που δίνουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στα ισραηλινά εγκλήματα καθώς  και την  στάση της ελληνικής κυβέρνησης που συνηγορεί στην εξόντωση του Παλαιστινιακού  λαού από το ισραηλινό στρατοκρατικό καθεστώς.
Καλούμε τον ελληνικό λαό να παλέψει μαζί με όλους τους λαούς για την  ήττα των ιμπεριαλιστών στο πολύπαθο χώρο της Μέσης Ανατολής αλλά και ευρύτερα. Πάλη που πρέπει να ενισχυθεί για να μπει φρένο στα σχέδια ξαναμοιράσματος του κόσμου και να διασφαλιστεί η ειρήνη στην περιοχή. Η ενίσχυση της αντι-ιμπεριαλιστικής – αντι-πολεμιικής κατεύθυνσης στο λαϊκό κίνημα, γίνεται ολοένα και πιο αναγκαία.
Οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από προστάτες!

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973-2012

Εμπρός στο δρόμο των δικών μας Εξέγερσεων!

Στην εξέγερση του Πολυτεχνείου του '73 ο λαός, με βασικά συνθήματα τα «ψωμί-παιδεία-ελευθερία» και «Έξω οι ΗΠΑ, Έξω το ΝΑΤΟ» πάλεψε για την ανατροπή της χούντας, ενάντια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, προβάλλοντας στην πρώτη γραμμή τα αντιφασιστικά-αντιιμπεριαλιστικά αιτήματα και συνδέοντας τον αγώνα κατά της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας με τον αγώνα για μια λεύτερη και ανεξάρτητη Ελλάδα.
Γι΄ αυτό το εξεγερσιακό και αντιιμπεριαλιστικό μήνυμα του Νοέμβρη του '73 σήμερα, 39 χρόνια μετά, προικοδοτεί τους σύγχρονους αγώνες του λαού και της νεολαίας ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση, ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση και την υποδούλωση της χώρας.
Από το 1821 μέχρι σήμερα, η ιστορία των αγώνων του λαού μας είναι γραμμένη με εξεγέρσεις και μεγάλους ξεσηκωμούς ενάντια σε ξένους και ντόπιους δυνάστες.
Έτσι, και στις μέρες μας καλούμαστε να βαδίσουμε τον ανηφορικό δρόμο των σκληρών ταξικών λαϊκών αγώνων και συγκρούσεων με τη ντόπια πλουτοκρατική ολιγαρχία, που με διάφορες εκφράσεις και μορφές κάθεται χρόνια τώρα στο σβέρκο του λαού στηριζόμενη και στηρίζοντας το αντιδραστικό πλαίσιο της υποτέλειας από Αμερικάνους και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές.
Η ολόπλευρη και γενικευμένη κρίση του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος τροφοδοτεί την πρωτόγνωρα βάναυση και βάρβαρη επίθεση στις κατακτήσεις και τη ζωή μας.
Οι ντόπιοι δυνάστες και εκμεταλλευτές του λαού μας αφού με τη χρόνια πολιτική της εξάρτησης και της υποτέλειας οδήγησαν το λαό και τη χώρα σε ουσιαστική χρεοκοπία, επιμένουν στο ολοκληρωτικό ξεπούλημα και την πλήρη υποδούλωση της χώρας ρίχνοντας ταυτόχρονα το λαό και τη νέα γενιά στην πιο βαθιά φτώχεια, σε εφιαλτικά ποσοστά ανεργίας και στην εξαθλίωση.

Δημοκράτες – εργαζόμενοι νέοι και νέες
Πέντε μήνες μετά την ανάδειξη της, η τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) με απώλειες και αγκομαχώντας, κλιμακώνει την αντιλαϊκή επίθεση, προσφέροντας τις υπηρεσίες της και δείχνοντας την υποταγή της στα μεγάλα κεφαλαιοκρατικά κέντρα εντός και εκτός συνόρων. Η συγκυβέρνηση, με μανδύα τη «μείωση του χρέους», τον «περιορισμό των δημόσιων ελλειμμάτων», την «επενδυτική ανάκαμψη», πέρασε από τη Βουλή το νέο μνημονιακό πακέτο και ένα νέο κρατικό προϋπολογισμό σφοδρών αντιλαϊκών μέτρων που έχουν στόχο τα λαϊκά στρώματα, τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τη νεολαία, την αγροτιά. Τα μέτρα και αυτού του μνημονίου εκτοξεύουν την ανεργία, στέλνουν στο απόσπασμα τους μισθούς, τις συντάξεις, το λαϊκό εισόδημα την κοινωνική ασφάλιση, την δημόσια παιδεία, υγεία και πρόνοια.
Η επιβολή τους προωθείται με μια προπαγάνδα εκβιαστικών διλημμάτων, με την κλιμάκωση της κρατικής τρομοκρατίας, με μια κατασταλτική πολιτική που στρώνει τον δρόμο στον φασισμό, υποθάλπει την ναζιστική δράση της Χρυσής Αυγής και με την θεωρία των «άκρων» στρέφεται αποκλειστικά ενάντια στην Αριστερά και το κομμουνιστικό κίνημα.
Η χώρα και με την πολιτική της κυβέρνησης Σαμαρά σέρνεται ταπεινωτικά σαν επαίτης στα γόνατα των ξένων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για μια δανειακή δόση και η καθυστέρηση ή αβεβαιότητα χορήγησης της παρά την ψήφιση των μνημονιακών πακέτων- που γίνεται στο φόντο των συγκρούσεων (οικονομικών, πολιτικών και γεωστρατηγικών) μεταξύ κυρίως Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών- έχει μετατραπεί σε ένα άγριο εκβιασμό πίεσης προς την Ελλάδα και για όλο και περισσότερα όλο και πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα.
Δημοκράτες – εργαζόμενοι νέοι και νέες
Μπορεί η Βουλή να ψήφισε τα νέα εξοντωτικά μέτρα που υπαγορεύουν η ΕΕ, το ΔΝΤ και η ντόπια ολιγαρχία, όμως την αντίσταση του λαού μας, ενός λαού που τον βυθίζουν όλο και πιο βαθιά στο βάλτο της φτώχειας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης δεν μπορούν να την σταματήσουν. Αυτό έδειξαν ξανά οι τελευταίες πανεργατικές-παλλαϊκές απεργιακές κινητοποιήσεις.
Το μέλλον και η προοπτική για το λαό μας περνάει μέσα από τη σύγκρουση του με τον ιμπεριαλισμό και την πολιτική της εξάρτησης, μέσα από τη σύγκρουση με το μεγάλο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.
Το μέλλον και η προοπτική του λαού μας μπορεί να ανοίξει μόνο αν υπάρξει ανασυγκρότηση του λαϊκού κινήματος, μόνο αν γίνει πιο οργανωμένη και αποφασιστική η αντίσταση και η διεκδίκηση του. Είναι ανάγκη το λαϊκό κίνημα να διανύσει αυτό τον δρόμο της ανασυγκρότησης του χωρίς να αποπροσανατολιστεί και να παγιδευτεί στις κατευθύνσεις για «υπεύθυνη αντιπολίτευση» και «αριστερή κυβέρνηση» που σπέρνουν συγχύσεις και οδηγούν στον εγκλωβισμό σε μια πολιτική διαχείρισης του κυρίαρχου αστικού συστήματος.
Σε αυτήν τη συγκυρία, η παρέμβαση της «Πρωτοβουλίας για Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία» αποκτά ιδιαίτερη σημασία, μέσα από την ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών δράσης στα μέτωπα που «απλόχερα» ανοίγει η λυσσαλέα ταξική επίθεση του συστήματος, μέσα από τη διαμόρφωση όρων ουσιαστικής της, συγκρότησης σε γειτονιές και χώρους.

Δημοκράτες – εργαζόμενοι νέοι και νέες
Η δύναμη του λαού βρίσκεται στην ενότητα, στον αγώνα για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, για το σπάσιμο των δεσμών της εξάρτησης και από Ε.Ε. και από ΗΠΑ- ΝΑΤΟ.
Έχουμε μαζί μας τους λαούς όλου του κόσμου που παλεύουν για τη ζωή και το δίκιο τους. Η δύναμη βρίσκεται στην πάλη των λαών και όχι στο σάπιο σύστημα της βαρβαρότητας.
Το Πολυτεχνείο ζεί στον αγώνα της νεολαίας και του λαού μας ενάντια στην πολιτική ΕΕ-ΔΝΤ-ολιγαρχίας, ενάντια στον φασισμό και στον ιμπεριαλισμό.

Κάτω τα μνημόνια –Αντίσταση και ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ
Έξω από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ
Έξω οι βάσεις από την Ελλάδα
Ψωμί-Παιδεία-Ειρήνη-Δημοκρατία-Εθνική Ανεξαρτησία
ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ!!!

Ανακοίνωση συνεδρίασης του Συντονιστικού Αττικής

Πραγματοποιήθηκε στις 15 Νοέμβρη, η πρώτη ανοικτή συνεδρίαση του Συντονιστικού της Πρωτοβουλίας για μια Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία (ΠΑΑΣ), στην Αθήνα. Τα θέματα τα οποία συζητήθηκαν ήταν: 

· Η παρέμβαση της Πρωτοβουλίας, κατά τον 3ήμερο γιορτασμό και στην πορεία του Πολυτεχνείου, η έκδοση σχετικής Προκήρυξης, η συνθηματολογία και τα πανό. 
· Η έκδοση ανακοίνωσης, για την εκδήλωση της Πρωτοβουλίας της 10/11. 
· Η έκδοση ανακοίνωσης, για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και τις σφαγές στη Γάζα. 
· Η έκδοση ανακοίνωσης, για τις απολύσεις σε δήμους-δημόσιο τομέα. 
· Το περιεχόμενο των προσεχών συνεδριάσεων του Συντονιστικού, οι οποίες καθορίστηκε να ασχοληθούν με την δουλειά της επικαιροποίησης του πλαισίου της Πρωτοβουλίας, τη συγκρότηση και λειτουργία της Πρωτοβουλίας στην Αττική και τη δημιουργία ιστολογίου (blog) της Πρωτοβουλίας. 
Κατατέθηκε, επίσης, πρόταση «για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ενάντια στη φασιστικοποίηση της πολιτικής του συστήματος», με άξονες για τη διαμόρφωση πλαισίου πλατύτερης απεύθυνσης, το οποίο θα συζητηθεί σε επόμενη συνεδρίαση του Συντονιστικού. 
Η συζήτηση ήταν ζωντανή, με ανταλλαγή απόψεων και διάθεση να προχωρήσει η δουλειά της ΠΑΑΣ.

ΟΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Η «Πρωτοβουλία για Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία» καλεί στη συμβολή Σταδίου με τη πλατεία Συντάγματος στις 5 μ.μ.

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ! ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!

ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ!

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

Η «Πρωτοβουλία για Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία» καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους, όλα τα πληττόμενα λαϊκά στρώματα να δυναμώσουν την οργάνωση της πάλης τους στα σωματεία, στους χώρους δουλειάς, σε όλους τους κλάδους και τις γειτονιές.
Να απαιτήσουν τη συνέχιση, την κλιμάκωση και τον συντονισμό των μαζικών αγώνων.
Για τη συγκρότηση ενός ισχυρού πανεργατικού-παλλαϊκού μετώπου αντίστασης στην πολιτική ΔΝΤ-ΕΕ-κυβέρνησης.
Για την ανατροπή της πολιτικής των μνημονίων και της ξένης εξάρτησης.

Ανοιχτή Συγκέντρωση της Πρωτοβουλίας για Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία

Σάββατο 10 Νοέμβρη, 5:00 μ.μ. - ΑΣΟΕΕ (αμφ. Αντωνιάδου)

ΣΤΗ ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΟΥ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ

ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΕΣ, ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ ΠΑΛΗΣ

Ο νέος γύρος της επίθεσης και τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα του τρίτου μνημονίου έχουν ήδη προκαλέσει κύματα λαϊκών και εργατικών αντιστάσεων.

Οι τριγμοί και τα αδιέξοδα του ντόπιου εξαρτημένου αστικού μπλοκ εξουσίας γίνονται όλο και πιο έντονα όσο οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί οξύνονται και επεκτείνονται.

Σε αυτό το τοπίο οι αυταπάτες περί «κυβερνώσας Αριστεράς» και εκλογικής διεξόδου επιχειρούν να υποκαταστήσουν την πραγματική ανάγκη της λαϊκής οργάνωσης, του παλλαϊκού ξεσηκωμού, του παρατεταμένου μαζικού αγώνα για την ανατροπή της βαρβαρότητας των μνημονίων και της υποταγής στα ιμπεριαλιστικά κελεύσματα.

Η «Πρωτοβουλία για Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία» σας καλεί το Σάββατο 10 Νοέμβρη στις 5:00 το απόγευμα στην ΑΣΟΕΕ (αμφιθέατρο Αντωνιάδου) στην ανοιχτή συγκέντρωση που διοργανώνει γύρω από τις αναγκαιότητες, τους στόχους πάλης και τα καθήκοντα της περιόδου που ανοίγεται.

6-7 Νοέμβρη: Ολοι στην Πανεργατική 48ωρη Απεργία

ΚΑΤΩ ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!

Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι

Η κρίσιμη στιγμή της επιβολής του τρίτου ολέθριου μνημονίου έφτασε. Κάτω από τις υπαγορεύσεις της τρόικας και τις ασφυκτικές πιέσεις της ΕΕ, η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά φέρνει για ψήφιση στη Βουλή ένα εξοντωτικό πακέτο αντιλαϊκών μέτρων και τον αντίστοιχο κρατικό προϋπολογισμό λεηλασίας του ελληνικού λαού για το 2013.

Με νέες σαρωτικές μειώσεις μισθών, συντάξεων, αποζημιώσεων και εφάπαξ· με καταργήσεις των δώρων και των συλλογικών συμβάσεων· με βαθιές ανατροπές των εργασιακών σχέσεων και πρόσθετο άγριο φορολογικό χαράτσωμα· με την αρπαγή της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων, την ισοπέδωση των κοινωνικών δαπανών για την υγεία, την παιδεία και την πρόνοια· με δεκάδες χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και μαζικές ιδιωτικοποιήσεις. Ένα ιλιγγιώδες ποσό που πλησιάζει τα 20 δισ. ευρώ πάει να αρπαχτεί από τα εισοδήματα των εργαζομένων και του ελληνικού λαού, από τον πλούτο της χώρας, για να δοθεί στους τοκογλύφους-«δανειστές».

Η πολιτική υποτέλειας της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ δένει τη χώρα ακόμη πιο σφιχτά με τα δεσμά της ξένης εξάρτησης, σε τέτοιο βαθμό που να επαπειλείται ακόμη και καθεστώς διεθνούς οικονομικού ελέγχου, με την παράδοση του ελληνικού κρατικού ταμείου και την απευθείας διοίκηση της οικονομικής πολιτικής από τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά, στριμωγμένη από την ένταση των ανταγωνισμών ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές που υπηρετεί, από τη μια, και περικυκλωμένη από την καθολική αντίθεση και αγανάχτηση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, από την άλλη, εμφανίζει ήδη τα πρώτα σημάδια διάλυσης με ανεξαρτητοποιήσεις και αποχωρήσεις βουλευτών. Ωστόσο, αυτό το γεγονός δεν την κάνει λιγότερο επικίνδυνη για τα λαϊκά και εργατικά συμφέροντα.

Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες ο μαζικός αγώνας και η πλατιά κινητοποίηση του ελληνικού λαού επιβάλλεται να εκδηλωθεί με πιο αποφασιστικό τρόπο, να αποκτήσει τις ευρύτερες δυνατές διαστάσεις με στόχο ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΝΕΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΕΤΡΑ.

Κάτω από την ισχυρή απαίτηση και πίεση των εργαζομένων ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ εξάγγειλαν για τις 6-7 Νοέμβρη πανεργατική 48ωρη απεργία, με διαδήλωση από το Πεδίο του Άρεως στη Βουλή στις 6 Νοέμβρη και συλλαλητήριο στο Σύνταγμα στις 5:00 το απόγευμα της 7 Νοέμβρη.

Κανείς δεν πρέπει να λείψει από την πανεργατική 48ωρη απεργία,
τα συλλαλητήρια και τις διαδηλώσεις της!

Η «Πρωτοβουλία για Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία» καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους, όλα τα πληττόμενα λαϊκά στρώματα να υψώσουν φράγμα στο νέο μνημόνιο με το μαζικό απεργιακό αγωνιστικό «παρών» τους.

Να δυναμώσουν την οργάνωση της πάλης τους στα σωματεία, στους χώρους δουλειάς, σε όλους τους κλάδους και τις γειτονιές.

Να απαιτήσουν τη συνέχιση, την κλιμάκωση και τον συντονισμό των μαζικών αγώνων.

Για τη συγκρότηση ενός ισχυρού πανεργατικού-παλλαϊκού μετώπου αντίστασης στην πολιτική ΔΝΤ-ΕΕ-κυβέρνησης.

Για την ανατροπή της πολιτικής των μνημονίων και της ξένης εξάρτησης.

Γενική Απεργία 6 & 7 Νοέμβρη

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ!

Εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέοι και νέες
Πριν οκτώ μήνες η κυβέρνηση Παπαδήμου,  θριαμβολογούσε για την απαλλαγή της χώρας από το χρέος μέσω του κουρέματος. Τώρα, οκτώ μήνες μετά, η τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ έχει έτοιμο το νέο μνημόνιο 3, που βάζει τον λαό σε ένα αιώνιο κάτεργο, λέει ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο και το μνημόνιο 3 είναι προϋπόθεση για το νέο κούρεμα!
Δεν λένε ότι το ύψος των δανείων θα ανεβαίνει, η δόση θα πηγαίνει στα χρωστούμενα, τα έσοδα από την φοροληστεία και τις μειώσεις μισθών και συντάξεων θα πηγαίνουν στο χρέος και η διαχείριση του λογαριασμού θα γίνεται από τους ιμπεριαλιστές, γιατί έτσι θα ακυρωνόταν ο ρόλος τους σαν πολιτικό προσωπικό της Τρόικας.
Αυτός  ο νέος γύρος της επίθεσης του ιμπεριαλιστικού και καπιταλιστικού συστήματος στοχεύει στην ολόπλευρη εξάρτηση της χώρας από τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της ΕΕ και αφορά τα πάντα. Από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας (λιμάνια, αεροδρόμια, δημόσιες επιχειρήσεις και υπηρεσίες) ως την καταλήστευση του λαού, με την κατάργηση των κοινωνικών, εργασιακών, δημοκρατικών δικαιωμάτων και την μεταφορά πλούτου από τους εργάτες και τον λαό στο κεφάλαιο.
Εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέοι και νέες
Η αποφασιστικότητα των δυνάμεων του συστήματος απέναντι στον λαό, η συμφωνία τους παρά τις αντιθέσεις τους, δείχνει τον δρόμο που πρέπει να περπατήσει ο λαός για να βάλει φρένο στις επιδιώξεις τους και να οργανώσει την πάλη του.
Η φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής, η κρατική καταστολή, η υπόθαλψη της Χρυσής Αυγής απαιτούν την συμμετοχή του καθένα στην υπόθεση της υπεράσπισης της ζωής με δικαιώματα.
Η βαρβαρότητα του εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα, δεν αφήνει περιθώρια αναμονής, αυταπατών και ψεύτικων ελπίδων. Γιατί διλήμματα όπως «μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ», μάζεμα υπογραφών από το ΚΚΕ για να καταργηθεί με νόμο το μνημόνιο, η ταξική υποταγή των ηγεσιών ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, αποφεύγουν τα πραγματικά ζητήματα. Τα πραγματικά ζητήματα απαιτούν στόχους πάλης και θέτουν καθήκοντα, με πρώτο και κυρίαρχο την συγκρότηση ενός μαζικού, μαχητικού λαϊκού κινήματος που θα στριμώξει το σύστημα.
Ο ΜΑΖΙΚΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ!
Οι μαζικές και μαχητικές απεργιακές κινητοποιήσεις της 26 Σεπτέμβρη και 18 Οκτώβρη, έδειξαν ότι ο λαός δεν θα υποταχθεί, δεν θα παραδοθεί αλλά θα αντισταθεί και θα παλέψει για να υπερασπιστεί τα δίκια του, ακόμη και κάτω από δυσμενείς συσχετισμούς.
Τώρα που η κυβέρνηση με ανοιχτή τρομοκρατία ζητάει υποταγή και οι ιμπεριαλιστές απαιτούν την επιτροπεία ενώ υπόσχονται κάτεργα για τον λαό, Ο ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ είναι η μόνη διέξοδος.
Η οργάνωση του λαού στη δουλειά, στην γειτονιά, στα σχολεία και τις σχολές είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να δώσει προοπτική στους αγώνες, εκεί θα αναγνωρίσει τους εχθρούς και τους φίλους του,  θα βρει ποια γραμμή πρέπει να ακολουθήσει απέναντι στην ζωή χωρίς δουλειά και δικαιώματα, απέναντι στη βαρβαρότητα της ΕΕ και του ΔΝΤ. Τότε ο λαός θα πάρει την ζωή και τους αγώνες στα χέρια του.
Η πρωτοβουλία για την αριστερή αντιιμπεριαλιστική συνεργασία, -που συγκροτήθηκε με εκκινούσες δυνάμεις το ΚΚΕ(μ-λ), το Μ-ΛΚΚΕ και ανένταχτους αγωνιστές- θα παλέψει με όλες της τις δυνάμεις στην κατεύθυνση αυτή.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ 48ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 6 ΚΑΙ 7 ΝΟΕΜΒΡΗ!
ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ!

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
(ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ)

Συγκρότηση της Πρωτοβουλίας Βόλου για την Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία

Πρωτοβουλία Βόλου για Αριστερή Αντι-ιμπεριαλιστική Συνεργασία

Μπροστά στην κλιμάκωση της βάρβαρης επίθεσης των δυνάμεων του συστήματος της εκμετάλλευσης και της εξάρτησης με την οποία είμαστε αντιμέτωποι όλος ο εργαζόμενος λαός, τα μέλη του ΚΚΕ(μ-λ), του ΜΛ-ΚΚΕ καθώς και ανένταχτοι αριστεροί αγωνιστές μετά από συζητήσεις που πραγματοποιήθηκαν αποφασίσαμε να συγκροτήσουμε στην περιοχή μας τοπική πρωτοβουλία για την Αριστερή Αντι-ιμπεριαλιστική Συνεργασία.
Η πρωτοβουλία αυτή έρχεται να συμβάλλει και να ενισχύσει τον αγώνα που δίνει σήμερα η εργατική τάξη και ο λαός ενάντια στις πολιτικές της φτώχειας, της ανεργίας, της εξαθλίωσης, ενάντια στα δεσμά της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης από ΔΝΤ- ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, ενάντια στην φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής που οικοδομεί σήμερα η κυβερνητική-κρατική καταστολή χέρι-χέρι με την ναζιστική ΧΑ.
Για την συγκρότηση ενός παλλαϊκού-πανεργατικού μετώπου αντίστασης και πάλης που θα αγωνιστεί ενάντια σε παλιά και νέα μνημόνια που καταδικάζουν στην εξαθλίωση την μεγάλη εργαζόμενη πλειοψηφία, για να διεκδικήσουμε ψωμί-δουλειά- δημοκρατία- ειρήνη-εθνική ανεξαρτησία, ανοίγοντας τον δρόμο για την πραγματική λευτεριά του λαού από την ντόπια ολιγαρχία και τους ιμπεριαλιστές πάτρωνες.
Η εργατική τάξη και ο λαός τρία χρόνια τώρα δίνουν σημαντικούς και μαζικούς αγώνες ενάντια στην λαίλαπα της επίθεσης αστικών κυβερνήσεων, ξένου και ντόπιου κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών του ΔΝΤ και της ΕΕ. Οι αγώνες αυτοί (πανεργατικές απεργίες, διαδηλώσεις, συλλαλητήρια, πλατείες) δεν έχουν καταφέρει να ανακόψουν την επίθεση και να διασώσουν κάποιες από τις καταχτήσεις και τα δικαιώματα που έχουν στοχεύσει οι καταπιεστές και οι εκμεταλλευτές του εργαζόμενου λαού. Έχουν καταφέρει όμως να δημιουργήσουν πολιτικό πρόβλημα στην άρχουσα τάξη, στα κόμματά της και τους ιμπεριαλιστές, αρνούμενοι να υποταχτούν στις βάρβαρες πολιτικές τους, βγαίνοντας ξανά και ξανά στον δρόμο όπως στις 26 Σεπτέμβρη και στις 18 Οκτώβρη καθώς και με την μαζική αποστοίχισή του λαού στις τελευταίες εκλογές από τους «πυλώνες» της αστικής και ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας στην χώρα το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ.
Σήμερα αντιμέτωποι με την βάρβαρη πολιτική και τά νέα αντεργατικά μέτρα της τρικομματικής κυβέρνησης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), η συσσωρευμένη αγανάκτηση και οργή του εργαζόμενου λαού πρέπει να οργανωθεί, οφείλει να πολιτικοποιηθεί, αναγνωρίζοντας τους πραγματικούς εχθρούς του και να συγκροτηθεί για έναν παρατεταμένο αγώνα που απαιτείται σήμερα για να ανατρέψει την βάρβαρη πολιτική της επίθεσης.
Η οργάνωση και η πολιτική συγκρότηση του εργαζόμενου λαού είναι σήμερα το πιο σπουδαίο καθήκον για τους αριστερούς, τους κομμουνιστές, για κάθε αγωνιστή του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Κόντρα στις συνδικαλιστικές ηγεσίες ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ και όλων των εργοδοτικών και κυβερνητικών εργατοπατέρων που λειτουργούν στην λογική του συστήματος και αντιδρούν χωρίς σχέδιο και κλιμάκωση για να εκτονώσουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζόμενων. Ξεπερνώντας τα εμπόδια που βάζουν στην υπόθεση αυτή οι ηγεσίες των κομμάτων της ρεφορμιστικής αριστεράς είτε με τις λογικές του κυβερνητισμού και των συνεχών υπαναχωρήσεων (ΣΥΡΙΖΑ) είτε με τις λογικές της διάσπασης των εργατικών-λαϊκών αγώνων (ΚΚΕ).
Έχουμε μπροστά μας μία κρίσιμη περίοδο στην οποία πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις έτσι ώστε και στην περιοχή του Βόλου, της Νέα Ιωνίας και της Μαγνησίας γενικότερα να ενισχυθεί και να αναπτυχθεί το κίνημα αντίστασης του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας.
Η Πρωτοβουλία Βόλου για Αριστερή Αντι-ιμπεριαλιστική Συνεργασία καλεί κάθε αριστερό αγωνιστή, κάθε εργαζόμενο να παλέψουμε μαζί ενάντια στις απολύσεις και την ανεργία, ενάντια στην δουλειά- λάστιχο, ενάντια στις μειώσεις μισθών και μεροκάματων που πάνε να γίνουν καθεστώς και στην περιοχή μας με το κλείσιμο εργοστασίων είτε με ωμούς εκβιασμούς και απειλές. Όπως οι απολύσεις των εργατών του ΚΙΟΛΕΙΔΗ που δεν υποτάχτηκαν στους εκβιασμούς της εργοδοσίας, είτε το πετσόκομμα των μισθών κατά 18% από τον βιομήχανο Μάνεση στην ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ.
Οι πολύμηνοι αγώνες των εργατών της ΚΟΝΤΙ και του ΛΕΜΟΝΙΑ, το κίνημα αλληλεγγύης στους απολυμένους της ΜΕΤΚΑ, αποτελούν εστίες αντίστασης και πάλης που δείχνουν ότι μέσα στην εργατική τάξη υπάρχουν αγωνιστικές διαθέσεις που πρέπει να οργανωθούν, να συντονιστούν και να κλιμακωθούν.
Να πρωτοστατήσουμε στον αγώνα ενάντια στην ανεργία, ιδιαίτερα στη νεολαία.
Να σταθούμε στο πλάι των εργαζόμενων στο Νοσοκομείο του Βόλου και της ΔΕΥΑΜΒ που δέχονται επίθεση από τις διοικήσεις και τον Δήμο στα πλαίσια της κατάργησης όλων των δικαιωμάτων των εργαζόμενων στην δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και το ξεπούλημα όλων των δημόσιων αγαθών.
Να αγωνιστούμε ενάντια στο κλείσιμο των σχολείων, την κατάργηση της δωρεάν μεταφοράς των μαθητών, ενάντια στους ταξικούς φραγμούς στην μόρφωση της νεολαίας, για δωρεάν παιδεία για όλο τον λαό.
Να στηρίξουμε αποφασιστικά την δράση της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Εργαζόμενων και Ανέργων Μαγνησίας που έχει δώσει σημαντικούς αγώνες όλη την προηγούμενη περίοδο.
Για να οργανωθούν οι αγώνες που απαιτεί η εποχή μας να οικοδομήσουμε την αγωνιστική αλληλεγγύη ανάμεσα σε όλα τα μαχόμενα τμήματα του λαού κόντρα σε λογικές ελεημοσύνης και φιλανθρωπίας.
Να πάρουμε μαζικές πρωτοβουλίες για την αποκάλυψη και την πολιτική καταδίκη του νεοφασισμού, βραχίονα του συστήματος της εκμετάλλευσης, της καταστολής και της εξάρτησης
Θέλουμε η Πρωτοβουλία Βόλου για την Αριστερή Αντι-ιμπεριαλιστική Συνεργασία να αποτελέσει ένα ζωντανό και αγωνιστικό σχήμα που θα συζητάει, θα αποφασίζει και θα δρα μέσα από ανοικτές διαδικασίες, με όσους συμφωνούν στο πλαίσιό της αλλά και όσους συμφωνούν σε επί μέρους δράσεις της. Με τον τρόπο αυτό θέλουμε να συμβάλλουμε στην πανελλαδική προσπάθεια που γίνεται αυτή την περίοδο για την ενιαία πολιτική και οργανωτική συγκρότηση του σχήματος.
Βόλος 31/10/2012

6-7 Νοέμβρη Όλοι Στην Απεργία

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΝΕΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΕΤΡΑ

Από στιγμή σε στιγμή η κυβέρνηση Σαμαρά κάτω από τις ωμές ιμπεριαλιστικές υπαγορεύσεις της τρόικας θα κατακεραυνώσει τον ελληνικό λαό με ένα νέο πακέτο εξοντωτικών μνημονιακών μέτρων. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα απειλούνται με ένα ακόμη πιο συντριπτικό χτύπημα στις -ήδη δραματικές- συνθήκες εργασίας και ζωής τους. Καλούνται με τον πιο επιτακτικό τρόπο να το αποκρούσουν. Πρέπει και να το αποτρέψουν!
Οι μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις στις 26 Σεπτέμβρη και στις 18 Οκτώβρη και οι εστίες αντίστασης που ξεσπούν σε όλη τη χώρα, αποδεικνύουν ότι οι εργαζόμενοι και ο λαός όχι μόνο δεν δέχονται και δεν νομιμοποιούν τη σφαγή των δικαιωμάτων και της ζωής τους, αλλά είναι αποφασισμένοι να παλέψουν σκληρά, να υπερασπιστούν το δίκιο τους, να αντισταθούν σε όλους αυτούς που θέλουν να τους θυσιάσουν στο βωμό της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος. Είναι αποφασισμένοι να αντισταθούν στο κλίμα τρομοκρατίας και στην κρατική καταστολή που κλιμακώνει η κυβέρνηση τόσο με βίαιες αστυνομικές επιθέσεις και συλλήψεις εργαζομένων και διαδηλωτών όσο και με την υπόθαλψη της φασιστικής τρομοκρατίας τύπου Χρυσής Αυγής.
Το θέατρο των δήθεν «σκληρών διαπραγματεύσεων» της αντιδραστικής συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ με την τρόικα πήρε τέλος και το αποτέλεσμα είναι ακόμη πιο οδυνηρό για τους εργαζόμενους απ’ όταν ξεκίνησε. Οι όποιες γκρίνιες, αντιρρήσεις, διαφωνίες – όπως αυτές της ΔΗΜΑΡ - έχουν να κάνουν με την αγωνιώδη προσπάθεια πολιτικής επιβίωσης των κομμάτων της αστικής τάξης, που καλούνται να ψηφίσουν και να εφαρμόσουν τα μέτρα αυτά.
Ας μην υπάρχει, λοιπόν, καμία αυταπάτη για το πού οδηγεί το λαό και τους εργαζόμενους αυτή η πολιτική και όσοι την προωθούν και τη στηρίζουν. Ας γίνει ξεκάθαρο ότι οι μόνοι που μπορούν να υπερασπιστούν τα λαϊκά και εργατικά συμφέροντα είναι ο ίδιος ο λαός και οι εργαζόμενοι. Ενισχύοντας τους αγώνες και τις αντιστάσεις τους. Οργανώνοντας την πάλη τους. Παίρνοντας την υπόθεση στα δικά τους χέρια. Απορρίπτοντας το διαρκή εκβιασμό, την καθημερινή τρομοκρατία που δέχονται από τα αστικά επιτελεία και τα ΜΜΕ. Απορρίπτοντας τη μοιρολατρία και την υποταγή στους «καπιταλιστικούς μονόδρομους». Αρνούμενοι να γίνουν θυσία στο βωμό της κρίσης του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος.
Τα εξοντωτικά μέτρα της μνημονιακής πολιτικής δεν μπορούν να αποκρουσθούν με συμβιβαστική πολιτική είτε της μορφής αυτής που ακολουθούν οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ είτε της μορφής της «υπεύθυνης αντιπολίτευσης», δηλαδή της «επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου» και της «τήρησης των δεσμεύσεων με την ΕΕ», της αναμονής εκλογικής λύσης που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα λαϊκά προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με το μαζικό λαϊκό αγώνα. Η πραγματική αντιπολίτευση είναι οι μαζικοί, παρατεταμένοι αγώνες για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής, για να μην περάσουν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα, για να ανατραπούν παλιά και νέα μνημόνια. Αγώνες τους οποίους οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν στα δικά τους χέρια.
Η νέα 48ωρη απεργία που αναγκάστηκαν να προκηρύξουν, την τελευταία στιγμή και απρόθυμα, οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ κάτω από την πίεση των εργαζομένων, είναι μια ακόμη ευκαιρία να βροντοφωνάξουμε την αντίθεσή μας με τα βάρβαρα αυτά μέτρα, ΝΑ ΤΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ! Να βάλουμε φραγμό στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν!

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ! ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!
ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ!
ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

Πρωτοβουλία για Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία